ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Προηγούμενες εξιστορήσεις του Εμφυλίου, βασίζονταν κυρίως σε διηγήσεις Δεξιών συμμετασχόντων ή σε αναφορές Βρετανών και Αμερικανών παρατηρητών, οι περισσότεροι από τους οποίους συμπαθούσαν τη Δεξιά. Από τον καιρό, που γράφτηκαν όλα αυτά τα παραπάνω, έγιναν προσιτές πολλές νέες πηγές πληροφοριών - και κυρίως τα επίσημα αρχεία της Μεγάλης Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και αρκετά ενθύμια και ντοκουμέντα πρωταγωνιστών της Αριστεράς. Παράλληλα, γράφτηκαν βιβλία βασισμένα σε πηγές που ήταν από καιρό διαθέσιμες, όπως τα αρχεία της γερμανικής Στρατιωτικής Κατοχής 1941-4. Απ' όλην αυτή την πληθώρα των πηγών, εμφανής είναι η απουσία των αρχείων του Ελληνικού Κράτους, εκτός από εκείνα που χρησιμοποίησαν κάποιοι επίσημα εγκεκριμένοι ιστορικοί.
Ακόμα και μ' αυτή την εξαίρεση, πάντως, οι πηγές που διατίθενται σήμερα είναι πολλές. Χρησιμοποιήθηκαν σε μια σειρά διεθνών συνεδρίων, σε αρκετά επιστημονικά συγγράμματα για την εξεταζόμενη περίοδο, καθώς και σε σημαντικό αριθμό άρθρων. Οι συγγραφείς που συνεισέφεραν σ' αυτό το βιβλίο εργασίες τους, έχουν ασχοληθεί σε βάθος με τη μια ή την άλλη πλευρά του θέματος, κι έτσι είναι εξοικειωμένοι με τις πηγές και με τις έρευνες άλλων στα επιμέρους ζητήματα.
Ελπίζω ότι το πλεονέκτημα των εξειδικευμένων αυτών γνώσεων θα είναι για τον αναγνώστη μεγαλύτερο από τα μειονεκτήματα που παρουσιάζει συνήθως η συνεργασία περισσότερων του ενός συγγραφέων στη συγγραφή ενός βιβλίου.
Το εισαγωγικό κεφάλαιο καταδεικνύει την πορεία και την έκταση του αγώνα, και προσπαθεί να ερμηνεύσει τις αιτίες και τη φύση της πόλωσης που παρουσιάστηκε στη δεκαετία του '40. Το Κεφάλαιο 2 δείχνει τον τρόπο με τον οποίο, πριν καν αρχίσει ο αγώνας, καταστράφηκε η πολιτική συναίνεση από τον Εθνικό Διχασμό, την ενδυνάμωση του Κομμουνιστικού Κόμματος και, τελικά, τη γερμανική εισβολή. Στο κεφάλαιο αυτό, εξετάζονται επίσης οι συνθήκες της εχθρικής κατοχής και η σύνθεση των δυνάμεων που συνεργάστηκαν μαζί της. Το κεφάλαιο 3, ερμηνεύει τη στρατηγική του Κομμουνιστικού Κόμματος στην ίδρυση εκείνου που αναδείχτηκε σε κύρια αντιστασιακή οργάνωση, δηλαδή του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ), και συζητάει τις αιτίες για τη σύγκρουση του ΕΑΜ με τον κύριο αντίπαλό του μεταξύ των αντιστασιακών οργανώσεων, τον ΕΔΕΣ. Το Κεφάλαιο 4 διαπραγματεύεται τις συμπλοκές κατά τη διάρκεια και μετά τη γερμανική Κατοχή, μεταξύ του ΕΑΜ και των αντικομμουνιστικών δυνάμεων που υποστήριζαν οι Βρετανοί. Συμπλοκές που οδήγησαν σ' ένα σύντομο πόλεμο και τελείωσαν με μια ασταθή ειρήνη. Το Κεφάλαιο 5 δείχνει πώς θρυμματίστηκε η ειρήνη και διαπραγματεύεται τη φύση του πολέμου που άvαψε στη συνέχεια, πλήττοντας μεγάλο μέρος της χώρας στα χρόνια 1946-9. Το Κεφάλαιο 6, καταπιάνεται με το μυστηριώδες θέμα της κομμουνιστικής στρατηγικής κατά τη διάρκεια των ίδιων ετών, και κυρίως με το γιατί το Κόμμα πέρασε από μια ειρηνική, σε μια στρατιωτική τακτική. Το Κεφάλαιο 7 δείχνει πώς οι αντικομμουνιστικές ομάδες αναδιοργάνωσαν με επιτυχία τις δυνάμεις ασφαλείας κατά την ίδια περίοδο και πέτυχαν, λίγο λίγο, ν' ανοικοδομήσουν την κρατική εξουσία. Το Κεφάλαιο 8 κάνει μια εκτίμηση των στόχων και της επιρροής της Μεγάλης Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών στην υποστήριξη των αντικομμουνιστικών δυνάμεων μετά τη γερμανική Κατοχή και στη διατήρηση του νέου κράτους. Το Κεφάλαιο 9, περιγράφει την επαύριο του Εμφυλίου Πολέμου, και κυρίως τη διατήρηση ενός καθεστώτος συστηματικών διακρίσεων κατά των ηττημένων, τη θυελλώδη διαδικασία με την οποία το καθεστώς αυτό ξηλώθηκε στις δεκαετίες του '60 και του 70, και την, στη συνέχεια, εκκαθάριση των νομικών συνεπειών του πολέμου, που συνέβη στις δεκαετίες του 70 και του '80.
Το βιβλίο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ http://www.scribd.com/doc/49159708/David-Close-O-Ellinikos-emfilios-polemos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου