Β. ΜΠΑΡΤΖΙΩΤΑ συνταγματάρχη Πολιτικού επιτρόπου του Γεν. Αρχηγείου
(περιοδικό «Δημοκρατικός Στρατός», Φλεβάρης 1948, No 2, σελ. 33-36)
Η πολιτική μας δουλειά είναι ακόμα πολύ αδύνατη στο Δημ. στρατό της Ελλάδας. Γύρω απ' το χαραχτήρα και το περιεχόμενο της δουλειάς αυτής υπάρχουν ένα σωρό συγχύσεις ανάμεσα στα στελέχη μας, ανώτερα και κατώτερα. Πολλοί αντιπαραθέτουν την πολιτική δουλειά στην πολεμική προσπάθεια, στο καθήκον να αναπτύξουμε πιο πολύ την πολεμική μας απόδοση. Ενώ ίσα-ίσα η πολιτική μας δουλειά πρέπει ναχει σαν κεντρικό στόχο την ανάπτυξη της πολεμικής δραστηριότητας, την κατάχτηση της στρατιωτικής τέχνης, την πιο αποφασιστική διεξαγωγή του πατριωτικού πολέμου που κάνει ο ελληνικός λαός με ένοπλη πρωτοπορεία του το Δ.Σ.Ε. Άλλοι νομίζουν ότι η πολιτική δουλειά δεν έχει άμεση σχέση με τα καθημερινά προβλήματα του στρατού μας, μα σημαίνει «θεωρητικά» μαθήματα, διαφώτιση, όπως τη λένε, που δεν τα καταλαβαίνουν οι μαχητές μας και αντί να διαφωτίζονται γεμίζουν το κεφάλι τους με άχρηστα και ακατανόητα πράγματα. Οι συσκέψεις των πολιτικών επιτρόπων, που έγιναν σε πολλά αρχηγεία και ταξιαρχίες απόδειξαν ότι δεν κατανοήθηκε ακόμα σωστά ο ρόλος και τα καθήκοντα του αξιωματικού πολιτικού επιτρόπου. Αυτό μας επιβάλλει να σταθούμε ιδιαίτερα πάνω στην πολιτική μας δουλειά μέσα στο Δ.Σ.Ε. και να πάρουμε όλα τα μέτρα που χρειάζονται για να δυναμώσουμε και να ολοκληρώσουμε τη δουλιά αυτή.
Η πολιτική δουλειά είναι απαραίτητη μέσα στο Δ.Σ.Ε. Όποιος δεν καταλαβαίνει την ανάγκη αυτή και υποτιμά την πολιτική δουλειά, αυτός δε νιώθει το βαθύτερο νόημα του αγώνα μας, τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε (αντικειμενικές και υποκειμενικές) και το επιταχτικό καθήκον να ξεπεράσουμε έγκαιρα και αποφασιστικά τις δυσκολίες αυτές. Ο μαχητής, που κρατά γερά το όπλο του, μαθαίνει με την πολιτική δουλιά πώς να το χρησιμοποιεί καλύτερα προς όφελος του λαού, είναι ένας συνειδητός μαχητής, που ξέρει τις επιδιώξεις του Δ.Σ.Ε., την άμεση σύνδεσή του με το λαό και είναι έτοιμος κάθε ώρα και στιγμή να πολεμήσει ως το τέλος για την υπόθεση του ελληνικού
λαού.
Ο κύριος υπεύθυνος για την πολιτική δουλειά στο Δ.Σ.Ε. είναι ο πολιτικός επίτροπος και η κύρια αποστολή του είναι να βοηθά έτσι με την όλη δουλιά του το έργο του διοικητή ώστε αυτός να μπορεί να 'χει στη διάθεσή του ένα καθόλα αξιόλογο τμήμα για να το οδηγά στη νίκη. Γι' αυτό ο στρατός μας καθόρισε το θεσμό του πολιτικού επιτρόπου σε όλη την ιεραρχία, απ' το Γενικό Αρχηγείο ως τη διμοιρία. Ο πολιτικός επίτροπος οργανώνει την πολιτική δουλιά μέσα στο στρατό, πρωτοστατεί στη γρήγορη και πιστή εκτέλεση των διαταγών, δίνει πάντα το παράδειγμα στη μάχη και την όλη ζωή του Δ.Σ.Ε., ενδιαφέρεται για τον παράγοντα άνθρωπο και αναπτύσσει το ενδιαφέρον και τη στοργή για τους μαχητές, ενδιαφέρεται επίσης για τη διατροφή και τον ανεφοδιασμό του στρατού, προσέχει και μελετά τα στελέχη μας και τα βοηθά να εξελίσσονται σύμφωνα με τις πολεμικές μας ανάγκες. Ένα από τα κύρια καθήκοντα του πολιτικού επιτρόπου είναι η επαγρύπνηση και περιφρούρηση του στρατού μας απ' τα χτυπήματα του εχθρού, απ' τους πράχτορες που στέλνει μέσα στο ΔΣΕ, για να τον αποσυνθέσει εσωτερικά και να τον διαλύσει.
Ο θεσμός του πολιτικού επιτρόπου υπάρχει σ' όλους τους λαϊκούς επαναστατικούς στρατούς, όπως είναι ο ΔΣΕ, ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους και συντελεί στη μαχητικοποίησή τους, στο ανέβασμα του ηθικού και της πολεμικής τους δραστηριότητας. Απ' την καλή λειτουργία του θεσμού αυτού εξαρτάται ως ένα μεγάλο βαθμό, η ζωή και το μέλλον του Δ.Σ.Ε. Ο πολιτικός επίτροπος, όπως είπε κάποτε ο μεγάλος Στάλιν, είναι η ψυχή του λαϊκού απελευθερωτικού στρατού. Είναι ο άνθρωπος που δεν επαναπαύεται στις επιτυχίες και διώχνει από πάνω του κάθε αίσθημα αυτοϊκανοποίησης. Είναι ο λαϊκός ηγέτης, που διαπαιδαγωγεί άλλους με το δικό του ζωντανό παράδειγμα, προσέχει το ήθος και το χαρακτήρα των μαχητών, ιδιαίτερα των στελεχών και σφυρηλατεί δεσμούς αίματος ανάμεσα στο λαό και το Δ.Σ.Ε. Ο πολιτικός επίτροπος είναι το δεξί χέρι του στρατιωτικού διοικητή, τον βοηθά σε όλα τα καθήκοντά του και φροντίζει να αναπτύσσει το κύρος του στρατιωτικού διοικητή, να τον απαλλάσσει από μια σειρά άλλα καθήκοντα για να συγκεντρώνει (ο διοικητής) όλη του την προσπάθεια και την ενεργητικότητά του στα ζητήματα της διοίκησης του στρατού και της πολεμικής επιχείρησης. Ο πολιτικός επίτροπος προσέχει ιδιαίτερα να είναι άτεγκτος στα ζητήματα της πειθαρχίας. Αναπτύσσει με τη δουλιά του και το ζωντανό του παράδειγμα τη σιδερένια στρατιωτική πειθαρχία, κάνει αμείλιχτη πάλη ενάντια σε κείνους που δεν τηρούν, παραβιάζουν ή και υποσκάπτουν την πειθαρχία του Δ.Σ.Ε. και διαπαιδωγωγεί τους μαχητές στο πνεύμα της δυνατής στρατιωτικής πειθαρχίας που είναι ο πιο απαραίτητος όρος για να νικήσει ο Δημοκρατικός μας στρατός.
Στη μάχη ο πολιτικός επίτροπος εφαρμόζει πιστά τις διαταγές του διοικητή του, ενθουσιάζει και εμψυχώνει τους μαχητές, δίνει το παράδειγμα της προσωπικής παλικαριάς, πραγματοποιεί έπειτα από εντολή του διοικητή τους πιο τολμηρούς ελιγμούς και παράλληλα φροντίζει με όλα τα μέσα (τηλεβόες, προκηρύξεις κ.λ.π) να διοχετεύει και να εκλαϊκεύει τη γραμμή και τα συνθήματά μας στους στρατιώτες του λεγόμενου κυβερνητικού στρατού.
Η κυβέρνηση, το Γενικό Αρχηγείο και προσωπικά ο στρατηγός Μάρκος, δίνουν εξαιρετική προσοχή στο θεσμό των πολιτικών επιτρόπων. Απ' τη δουλιά του ίδιου του πολιτικού επιτρόπου θα εξαρτηθεί κατά πρώτο λόγο, αν ο θεσμός αυτός θα αποδόσει ό,τι περιμένει ο στρατός μας απ' αυτόν. Εκείνο που δε θα πρέπει να ξεχάσουν ούτε για μια στιγμή οι πολιτικοί μας επίτροποι, ανώτεροι και κατώτεροι, είναι ότι ο ΔΣΕ τους ανάθεσε μια σοβαρή αποστολή και πρέπει να τα βγάλουν πέρα με το παράδειγμά τους, τη συστηματική δουλιά, την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία τους.
Η κύρια δουλειά του πολιτικού επιτρόπου είναι η πολιτική δουλειά μέσα στο Δ.Σ.Ε. Με τι όμως πρέπει ν' απασχολείται η πολιτική μας δουλειά; Ποιο είναι το περιεχόμενο, η ουσία της; Πώς πρέπει να οργανωθεί; Αυτά πρέπει να τα λύσει ο πολιτικός επίτροπος με την ίδια του την πείρα και ανάλογα με τις ανάγκες του τμήματος, όπου δουλεύει. Στο άρθρο μας αυτό θα δόσουμε μόνο γενικές κατευθύνσεις. Η πολιτική μας δουλειά δε σημαίνει μόνο να «κάνουμε διαφώτιση», όπως λέμε συχνά. Κι εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το ζήτημα τι εννοούμε με την «περίφημη» διαφώτιση. Αυτή δε σημαίνει να κάνουμε μαθήματα «θεωρητικά» και άλλα πράγματα που δεν καταλαβαίνει ο μαχητής. Τέτοια διαφώτιση δε μας χρειάζεται. Για μας διαφώτιση σημαίνει να διαβάζονται και να συζητιώνται καθημερινά το «Δελτίο ειδήσεων», οι εφημερίδες που βγάζει ο Δ.Σ.Ε. και πρώτ' απ' όλα η «Εξόρμηση», ορισμένες σελίδες απ' τα θαυμάσια βιβλία μας, όπως είναι «Η δημοσιά του Βολοκολάμσκ», «Πώς δενότανε τ' ατσάλι» κλπ. και από καιρό σε καιρό να γίνονται ορισμένες διαλέξεις και συζητήσεις πάνω σε τρέχοντα ζητήματα, όπως η σημασία της δημιουργίας της Προσωρινής Δημοκρατικής κυβέρνησης, πώς πρέπει να 'ναι ο μαχητής του Δημοκρατικού στρατού κλπ. Η διαφώτιση που περιλαβαίνει τα πιο πάνω είναι αρκετή. Εμείς πόλεμο κάνουμε σήμερα και δεν έχουμε τον καιρό και τις δυνατότητες για να κάνουμε μεγαλύτερη διαφώτιση. Και δεν είναι σωστό να 'χουμε ξεχωριστούς διαφωτιστές, όπως κάνουν ορισμένα τμήματά μας. Η πολιτική μας όμως δουλειά αγκαλιάζει όλες τις εκδηλώσεις του στρατού μας και δε σημαίνει απλώς διαφώτιση. Είπαμε πιο πάνω ότι η πολιτική δουλειά εξυπηρετεί τον πόλεμο. Αυτό θα πει ότι το κύριο περιεχόμενο της πολιτικής δουλειάς είναι ο πόλεμος, η προετοιμασία και η διεξαγωγή των μαχών, η ζωή του στρατού για να γίνει πιο μαχητικός και να διεξάγει καλύτερα τον πόλεμο.
Στις συνεδριάσεις μας, στις δημοκρατικές συνελεύσεις μας, θα πρέπει να σταματήσουν οι χαιρετούρες και οι πανηγυρισμοί με τα στερεότυπα «χαιρετίζω κι εγώ με τη σειρά μου τη συνέλευση» και οι συνηθισμένες γενικολογίες, όπως «είχαμε μεγάλες επιτυχίες πλην όμως είχαμε και μεγάλες αδυναμίες» (ποιες είναι αυτές οι αδυναμίες δεν τις λέμε). Και να απασχολούμαστε με μερικά απλά πράγματα, όπως π.χ., πως πάει η εκπαίδευσή μας, αν μάθαμε τη λειτουργία των όπλων και την ταχτική τους χρησιμοποίηση, να μελετάμε την πείρα απ' τις μάχες που δίνουμε, τη συμπεριφορά προς τους αξιωματικούς και αναμεταξύ μας, πώς πάει η πειθαρχία, αν υπάρχει η ψυχική ενότητα και πώς θ' αναπτυχτεί, τα καλά και τα κακά παραδείγματα απ' την καθημερινή μας ζωή, πώς φυλάγουμε τα μυστικά του στρατού μας και άλλα παρόμοια πράγματα που θα μας κάνουν καλύτερους μαχητές. Οι συνεδριάσεις μας και όλες οι άλλες δουλιές μας θα πρέπει να κρατάνε λίγο. Να 'μαστε λιγόλογοι και συγκεκριμένοι. Με θέματα, ένα δυο το πολύ, που θα τα δουλεύουμε πριν πάμε στη συνέλευση. Ο πόλεμος, η πολεμική τέχνη, ζητήματα ταχτικής, η σωστή χρησιμοποίηση του σαμποτάζ, των ελεύθερων σκοπευτών, των ανιχνευτών κλπ. είναι τα προβλήματα που πρέπει να απασχολούν τις συνελεύσεις μας και όλη μας την πολιτική δουλειά.
Ιδιαίτερα σταματάμε στην προσοχή που πρέπει να δίνουμε στον παράγοντα άνθρωπο, στο μαχητή μας. Ο πολιτικός επίτροπος που δεν προσέχει τον παράγοντα άνθρωπο θα αποτύχει στη δουλειά του. Ο πολιτικός επίτροπος που δεν παλεύει για να σταματήσουν οι διακρίσεις και οι εκδηλώσεις αριστοκρατισμού στο Δ.Σ. αυτός κάνει πολύ κακά τη δουλιά του. Ο πολιτικός επίτροπος προσέχει τι τρώνε οι μαχητές και διαρκώς σκέφτεται και λύνει οργανωμένα με την καθοδήγηση του διοικητή του το επιμελητειακό πρόβλημα που 'ναι τόσο σοβαρό για το Δ.Σ. Ο πολιτικός επίτροπος ενδιαφέρεται αν είναι και πώς είναι ντυμένοι οι μαχητές και δεν ανέχεται να 'ναι οι αντάρτισσες ντυμένες με ένα σακάκι και να κρυώνουν, ενώ τα στελέχη μας είναι συνήθως καλοντυμένα και με ζεστά ρούχα. Ο πολιτικός επίτροπος ενδιαφέρεται για όλες τις ανάγκες των μαχητών, ποιος είναι άρρωστος κλπ. και παίρνει ιδιαίτερα μέτρα για να τον βοηθήσει. Βλέπει τους τραυματίες σαν ιερά πρόσωπα και δεν επιτρέπει την αηδία και το αίσχος να πάνε οι τραυματίες πεζοί, και μερικοί κακομαθημένοι και καλοθρεμμένοι επιμελητές να γυρνάνε άσκοπα πάνω στ' άλογα. Ο πολιτικός επίτροπος δίνει εξαιρετική σημασία στην ανάπτυξη καλών σχέσεων μαχητών και στελεχών και προπαντός προσέχει τη συμπεριφορά των αξιωματικών προς τους άντρες να είναι άψογη, συναγωνιστική, πατρική, χωρίς να γίνεται φυσικά καμιά υποχώρηση στο ζήτημα της στρατιωτικής πειθαρχίας. Ο πολιτικός επίτροπος δεν επιτρέπει καμιά χειροδικία, τραμπουκισμό και χυδαιότητες των στελεχών προς τους στρατιώτες του Δ.Σ.Ε. Ο πολιτικός επίτροπος φροντίζει για να μην κάνει έκτροπα ο Δ.Σ. (πλιάτσικο, αντιλαϊκές πράξεις) και όταν εκδηλώνονται αγωνίζεται για να διορθωθούν και να ξεπεραστούν. Ο πολιτικός επίτροπος παλεύει για να διορθώσει όλες τις αδυναμίες, τις παρεκτροπές, όλα τα στραβά, που είναι ακόμα αρκετά στο Δ.Σ.Ε., και τη δουλιά του αυτή την κάνει ψύχραιμα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, μεθοδικά και προπαντός με το προσωπικό του παράδειγμα. Μ' αυτά τα ζητήματα πρέπει ν' απασχολείται ο πολιτικός επίτροπος και η πολιτική μας δουλειά μέσα στο Δ.Σ.Ε. Αυτές οι αδυναμίες και οι ελλείψεις μας, που 'χουν σχέση με τον παράγοντα άνθρωπο, με τη ζωή των μαχητών μας, πρέπει να μπαίνουν στις δημοκρατικές μας συνελεύσεις και σε κάθε μας συνεδρίαση. Ακόμα αντί να γίνονται κουτσομπολιά γύρω από τέτοια ζητήματα, όπως π.χ. ότι το φαγητό μας είναι λίγο, θα πεθάνουμε αν θα συνεχιστεί αυτός ο υποσιτισμός, γιατί το ψωμί μας είναι άσχημο, θα πρέπει να τα συζητάμε οργανωμένα, πολιτισμένα και να παίρνουμε όλα τα μέτρα για να διορθώνουμε όσα μέσα στις σημερινές συνθήκες μπορούν να διορθωθούν.
Είναι αλήθεια, πως έχουμε ορισμένα καλά παραδείγματα πολιτικής δουλειάς μέσα στο ΔΣΕ. Σε ορισμένες συσκέψεις αποδείχτηκε ότι μερικοί πολιτικοί επίτροποι ταγμάτων έδωσαν κιόλας το σωστό προσανατολισμό στην πολιτική μας δουλειά και κατάλαβαν ότι πρέπει να εξυπηρετεί τον πόλεμο και μόνο τον πόλεμο. Π.χ. ένα πολιτικός επίτροπος τάγματος όταν είδε ορισμένες αδυναμίες που παρουσίαζε το τάγμα σε μια μεγάλη πορεία, έβαλε ανοιχτά τις αδυναμίες αυτές μπροστά στη συνέλευση - στη διάρκεια της πορείας - και έπαιρναν οι ίδιοι οι μαχητές τα μέτρα που χρειάζονταν για να ξεπεραστούν. Και οι πολιτικοί επίτροποι λόχων και διμοιριών που 'ναι πιο κοντά στους μαχητές αισθάνονται τις ανάγκες τους και ασχολούνται λιγότερο με «θεωρίες» και «διαφωτίσεις» και περισσότερο με τα πραχτικά ζητήματα του πολέμου και της ζωής των μαχητών.
Τα περισσότερα όμως παραδείγματα δεν είναι καλά. Έχουμε πολιτικούς επιτρόπους, ιδιαίτερα στις ανώτερες μονάδες, πουναι εντελώς ξεκομμένοι απ' τους μαχητές, πουναι κλεισμένοι στα καλύβια τους και κάνουν χαρτοπόλεμο με τις διαταγές. Αυτοί σπάνια πάνε στους μαχητές, κάνουν μακροσκελείς εισηγήσεις πουναι όλο γενικολογία και ηχηρές φράσεις χωρίς περιεχόμενο και παλμό, ρίχνουν όλες τις στραβομάρες στους μαχητές μας. Δεν καταδέχονται να ζήσουν τη ζωή, τα προβλήματα των μαχητών και να πάρουν μαθήματα απ' αυτά τα θαυμάσια παιδιά, που 'ναι τα πραγματικά διαμάντια του κινήματός μας. Ας αναφέρουμε μερικά χαραχτηριστικά παραδείγματα. Σε μια ταξιαρχία ο πολιτικός επίτροπος έκανε μια εισήγηση γύρω απ' την πολιτική κατάσταση, απ' την οποία δεν έβγαινε κανένα νόημα, χαραχτήριζε σαν «ατομικό παραγοντισμό»(!!) το παράδειγμα των στελεχών μας που σκοτώνονται στις μάχες, μιλούσε μια ώρα για την πολεμική μας δουλειά γενικά και αφηρημένα και ύστερα έλεγε «τώρα θα μιλήσω για την πολιτική μας δουλειά» σαν νατανε αυτή κάτι ανεξάρτητο απ' τον πόλεμο. Σε άλλη ταξιαρχία ο πολιτικός επίτροπος έλεγε στην εισήγησή του ότι η απόσπαση της καθοδήγησης απ' τη βάση «είναι απ' το τάγμα και κάτω», ενώ απ' τη συζήτηση διαπιστώθηκε και η απόσπαση της καθοδήγησης της ταξιαρχίας. Ο πολιτικός επίτροπος ενός τάγματος είχε να δει ένα λόχο πέντε ολόκληρους μήνες. Και ένας αξιωματικός πληροφοριών είχε να βγει απ' το γραφείο του ενάμισι χρόνο. Δε μιλώ για τα ζητήματα της επαγρύπνησης και της περιφρούρησης του στρατού μας, όπου γίνονται πραγματικά εγκλήματα, γιατί θα απασχοληθούμε σε άλλο άρθρο.
Μιλήσαμε πιο πάνω για τα ζητήματα και το περιεχόμενο της πολιτικής μας δουλειάς στο Δ.Σ.Ε. Είναι καιρός να βάλουμε τέρμα στην υποτίμηση της πολιτικής δουλειάς και να ξεκαθαρίσουμε όλες τις συγχύσεις γύρω απ' αυτήν. Και προπαντός να οργανώσουμε καλά την πολιτική μας δουλειά για ναχουμε τ' αποτελέσματα που περιμένουμε. Οι πολιτικοί επίτροποι πρέπει να συναισθανθούν τις μεγάλες ευθύνες τους. Και οι ανώτερες διοικήσεις να μη διστάσουν ν' αλλάξουν σύμφωνα με τον τρόπο που καθορίζει η σχετική διαταγή του Γενικού μας Αρχηγείου τους πολιτικούς επιτρόπους που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Σήμερα πόλεμο κάνουμε και στον πόλεμο δοκιμές δεν επιτρέπονται. Θα βοηθήσουμε και πρέπει να βοηθήσουμε μ' όλα τα μέσα τους πολιτικούς επιτρόπους που χρειάζονται βοήθεια και μπορεί να διορθωθούν, μα και τολμηρά θα αλλάξουμε και θα αντικαταστήσουμε εκείνους που μπαίνουν εμπόδιο στη δουλειά μας.
(περιοδικό «Δημοκρατικός Στρατός», Φλεβάρης 1948, No 2, σελ. 33-36)
 |
| Ο Βασίλης Μπαρτζιώτας |
Η πολιτική δουλειά είναι απαραίτητη μέσα στο Δ.Σ.Ε. Όποιος δεν καταλαβαίνει την ανάγκη αυτή και υποτιμά την πολιτική δουλειά, αυτός δε νιώθει το βαθύτερο νόημα του αγώνα μας, τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε (αντικειμενικές και υποκειμενικές) και το επιταχτικό καθήκον να ξεπεράσουμε έγκαιρα και αποφασιστικά τις δυσκολίες αυτές. Ο μαχητής, που κρατά γερά το όπλο του, μαθαίνει με την πολιτική δουλιά πώς να το χρησιμοποιεί καλύτερα προς όφελος του λαού, είναι ένας συνειδητός μαχητής, που ξέρει τις επιδιώξεις του Δ.Σ.Ε., την άμεση σύνδεσή του με το λαό και είναι έτοιμος κάθε ώρα και στιγμή να πολεμήσει ως το τέλος για την υπόθεση του ελληνικού
λαού.
Ο κύριος υπεύθυνος για την πολιτική δουλειά στο Δ.Σ.Ε. είναι ο πολιτικός επίτροπος και η κύρια αποστολή του είναι να βοηθά έτσι με την όλη δουλιά του το έργο του διοικητή ώστε αυτός να μπορεί να 'χει στη διάθεσή του ένα καθόλα αξιόλογο τμήμα για να το οδηγά στη νίκη. Γι' αυτό ο στρατός μας καθόρισε το θεσμό του πολιτικού επιτρόπου σε όλη την ιεραρχία, απ' το Γενικό Αρχηγείο ως τη διμοιρία. Ο πολιτικός επίτροπος οργανώνει την πολιτική δουλιά μέσα στο στρατό, πρωτοστατεί στη γρήγορη και πιστή εκτέλεση των διαταγών, δίνει πάντα το παράδειγμα στη μάχη και την όλη ζωή του Δ.Σ.Ε., ενδιαφέρεται για τον παράγοντα άνθρωπο και αναπτύσσει το ενδιαφέρον και τη στοργή για τους μαχητές, ενδιαφέρεται επίσης για τη διατροφή και τον ανεφοδιασμό του στρατού, προσέχει και μελετά τα στελέχη μας και τα βοηθά να εξελίσσονται σύμφωνα με τις πολεμικές μας ανάγκες. Ένα από τα κύρια καθήκοντα του πολιτικού επιτρόπου είναι η επαγρύπνηση και περιφρούρηση του στρατού μας απ' τα χτυπήματα του εχθρού, απ' τους πράχτορες που στέλνει μέσα στο ΔΣΕ, για να τον αποσυνθέσει εσωτερικά και να τον διαλύσει.
Ο θεσμός του πολιτικού επιτρόπου υπάρχει σ' όλους τους λαϊκούς επαναστατικούς στρατούς, όπως είναι ο ΔΣΕ, ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους και συντελεί στη μαχητικοποίησή τους, στο ανέβασμα του ηθικού και της πολεμικής τους δραστηριότητας. Απ' την καλή λειτουργία του θεσμού αυτού εξαρτάται ως ένα μεγάλο βαθμό, η ζωή και το μέλλον του Δ.Σ.Ε. Ο πολιτικός επίτροπος, όπως είπε κάποτε ο μεγάλος Στάλιν, είναι η ψυχή του λαϊκού απελευθερωτικού στρατού. Είναι ο άνθρωπος που δεν επαναπαύεται στις επιτυχίες και διώχνει από πάνω του κάθε αίσθημα αυτοϊκανοποίησης. Είναι ο λαϊκός ηγέτης, που διαπαιδαγωγεί άλλους με το δικό του ζωντανό παράδειγμα, προσέχει το ήθος και το χαρακτήρα των μαχητών, ιδιαίτερα των στελεχών και σφυρηλατεί δεσμούς αίματος ανάμεσα στο λαό και το Δ.Σ.Ε. Ο πολιτικός επίτροπος είναι το δεξί χέρι του στρατιωτικού διοικητή, τον βοηθά σε όλα τα καθήκοντά του και φροντίζει να αναπτύσσει το κύρος του στρατιωτικού διοικητή, να τον απαλλάσσει από μια σειρά άλλα καθήκοντα για να συγκεντρώνει (ο διοικητής) όλη του την προσπάθεια και την ενεργητικότητά του στα ζητήματα της διοίκησης του στρατού και της πολεμικής επιχείρησης. Ο πολιτικός επίτροπος προσέχει ιδιαίτερα να είναι άτεγκτος στα ζητήματα της πειθαρχίας. Αναπτύσσει με τη δουλιά του και το ζωντανό του παράδειγμα τη σιδερένια στρατιωτική πειθαρχία, κάνει αμείλιχτη πάλη ενάντια σε κείνους που δεν τηρούν, παραβιάζουν ή και υποσκάπτουν την πειθαρχία του Δ.Σ.Ε. και διαπαιδωγωγεί τους μαχητές στο πνεύμα της δυνατής στρατιωτικής πειθαρχίας που είναι ο πιο απαραίτητος όρος για να νικήσει ο Δημοκρατικός μας στρατός.
Στη μάχη ο πολιτικός επίτροπος εφαρμόζει πιστά τις διαταγές του διοικητή του, ενθουσιάζει και εμψυχώνει τους μαχητές, δίνει το παράδειγμα της προσωπικής παλικαριάς, πραγματοποιεί έπειτα από εντολή του διοικητή τους πιο τολμηρούς ελιγμούς και παράλληλα φροντίζει με όλα τα μέσα (τηλεβόες, προκηρύξεις κ.λ.π) να διοχετεύει και να εκλαϊκεύει τη γραμμή και τα συνθήματά μας στους στρατιώτες του λεγόμενου κυβερνητικού στρατού.
Η κυβέρνηση, το Γενικό Αρχηγείο και προσωπικά ο στρατηγός Μάρκος, δίνουν εξαιρετική προσοχή στο θεσμό των πολιτικών επιτρόπων. Απ' τη δουλιά του ίδιου του πολιτικού επιτρόπου θα εξαρτηθεί κατά πρώτο λόγο, αν ο θεσμός αυτός θα αποδόσει ό,τι περιμένει ο στρατός μας απ' αυτόν. Εκείνο που δε θα πρέπει να ξεχάσουν ούτε για μια στιγμή οι πολιτικοί μας επίτροποι, ανώτεροι και κατώτεροι, είναι ότι ο ΔΣΕ τους ανάθεσε μια σοβαρή αποστολή και πρέπει να τα βγάλουν πέρα με το παράδειγμά τους, τη συστηματική δουλιά, την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία τους.
Η κύρια δουλειά του πολιτικού επιτρόπου είναι η πολιτική δουλειά μέσα στο Δ.Σ.Ε. Με τι όμως πρέπει ν' απασχολείται η πολιτική μας δουλειά; Ποιο είναι το περιεχόμενο, η ουσία της; Πώς πρέπει να οργανωθεί; Αυτά πρέπει να τα λύσει ο πολιτικός επίτροπος με την ίδια του την πείρα και ανάλογα με τις ανάγκες του τμήματος, όπου δουλεύει. Στο άρθρο μας αυτό θα δόσουμε μόνο γενικές κατευθύνσεις. Η πολιτική μας δουλειά δε σημαίνει μόνο να «κάνουμε διαφώτιση», όπως λέμε συχνά. Κι εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το ζήτημα τι εννοούμε με την «περίφημη» διαφώτιση. Αυτή δε σημαίνει να κάνουμε μαθήματα «θεωρητικά» και άλλα πράγματα που δεν καταλαβαίνει ο μαχητής. Τέτοια διαφώτιση δε μας χρειάζεται. Για μας διαφώτιση σημαίνει να διαβάζονται και να συζητιώνται καθημερινά το «Δελτίο ειδήσεων», οι εφημερίδες που βγάζει ο Δ.Σ.Ε. και πρώτ' απ' όλα η «Εξόρμηση», ορισμένες σελίδες απ' τα θαυμάσια βιβλία μας, όπως είναι «Η δημοσιά του Βολοκολάμσκ», «Πώς δενότανε τ' ατσάλι» κλπ. και από καιρό σε καιρό να γίνονται ορισμένες διαλέξεις και συζητήσεις πάνω σε τρέχοντα ζητήματα, όπως η σημασία της δημιουργίας της Προσωρινής Δημοκρατικής κυβέρνησης, πώς πρέπει να 'ναι ο μαχητής του Δημοκρατικού στρατού κλπ. Η διαφώτιση που περιλαβαίνει τα πιο πάνω είναι αρκετή. Εμείς πόλεμο κάνουμε σήμερα και δεν έχουμε τον καιρό και τις δυνατότητες για να κάνουμε μεγαλύτερη διαφώτιση. Και δεν είναι σωστό να 'χουμε ξεχωριστούς διαφωτιστές, όπως κάνουν ορισμένα τμήματά μας. Η πολιτική μας όμως δουλειά αγκαλιάζει όλες τις εκδηλώσεις του στρατού μας και δε σημαίνει απλώς διαφώτιση. Είπαμε πιο πάνω ότι η πολιτική δουλειά εξυπηρετεί τον πόλεμο. Αυτό θα πει ότι το κύριο περιεχόμενο της πολιτικής δουλειάς είναι ο πόλεμος, η προετοιμασία και η διεξαγωγή των μαχών, η ζωή του στρατού για να γίνει πιο μαχητικός και να διεξάγει καλύτερα τον πόλεμο.
Στις συνεδριάσεις μας, στις δημοκρατικές συνελεύσεις μας, θα πρέπει να σταματήσουν οι χαιρετούρες και οι πανηγυρισμοί με τα στερεότυπα «χαιρετίζω κι εγώ με τη σειρά μου τη συνέλευση» και οι συνηθισμένες γενικολογίες, όπως «είχαμε μεγάλες επιτυχίες πλην όμως είχαμε και μεγάλες αδυναμίες» (ποιες είναι αυτές οι αδυναμίες δεν τις λέμε). Και να απασχολούμαστε με μερικά απλά πράγματα, όπως π.χ., πως πάει η εκπαίδευσή μας, αν μάθαμε τη λειτουργία των όπλων και την ταχτική τους χρησιμοποίηση, να μελετάμε την πείρα απ' τις μάχες που δίνουμε, τη συμπεριφορά προς τους αξιωματικούς και αναμεταξύ μας, πώς πάει η πειθαρχία, αν υπάρχει η ψυχική ενότητα και πώς θ' αναπτυχτεί, τα καλά και τα κακά παραδείγματα απ' την καθημερινή μας ζωή, πώς φυλάγουμε τα μυστικά του στρατού μας και άλλα παρόμοια πράγματα που θα μας κάνουν καλύτερους μαχητές. Οι συνεδριάσεις μας και όλες οι άλλες δουλιές μας θα πρέπει να κρατάνε λίγο. Να 'μαστε λιγόλογοι και συγκεκριμένοι. Με θέματα, ένα δυο το πολύ, που θα τα δουλεύουμε πριν πάμε στη συνέλευση. Ο πόλεμος, η πολεμική τέχνη, ζητήματα ταχτικής, η σωστή χρησιμοποίηση του σαμποτάζ, των ελεύθερων σκοπευτών, των ανιχνευτών κλπ. είναι τα προβλήματα που πρέπει να απασχολούν τις συνελεύσεις μας και όλη μας την πολιτική δουλειά.
Ιδιαίτερα σταματάμε στην προσοχή που πρέπει να δίνουμε στον παράγοντα άνθρωπο, στο μαχητή μας. Ο πολιτικός επίτροπος που δεν προσέχει τον παράγοντα άνθρωπο θα αποτύχει στη δουλειά του. Ο πολιτικός επίτροπος που δεν παλεύει για να σταματήσουν οι διακρίσεις και οι εκδηλώσεις αριστοκρατισμού στο Δ.Σ. αυτός κάνει πολύ κακά τη δουλιά του. Ο πολιτικός επίτροπος προσέχει τι τρώνε οι μαχητές και διαρκώς σκέφτεται και λύνει οργανωμένα με την καθοδήγηση του διοικητή του το επιμελητειακό πρόβλημα που 'ναι τόσο σοβαρό για το Δ.Σ. Ο πολιτικός επίτροπος ενδιαφέρεται αν είναι και πώς είναι ντυμένοι οι μαχητές και δεν ανέχεται να 'ναι οι αντάρτισσες ντυμένες με ένα σακάκι και να κρυώνουν, ενώ τα στελέχη μας είναι συνήθως καλοντυμένα και με ζεστά ρούχα. Ο πολιτικός επίτροπος ενδιαφέρεται για όλες τις ανάγκες των μαχητών, ποιος είναι άρρωστος κλπ. και παίρνει ιδιαίτερα μέτρα για να τον βοηθήσει. Βλέπει τους τραυματίες σαν ιερά πρόσωπα και δεν επιτρέπει την αηδία και το αίσχος να πάνε οι τραυματίες πεζοί, και μερικοί κακομαθημένοι και καλοθρεμμένοι επιμελητές να γυρνάνε άσκοπα πάνω στ' άλογα. Ο πολιτικός επίτροπος δίνει εξαιρετική σημασία στην ανάπτυξη καλών σχέσεων μαχητών και στελεχών και προπαντός προσέχει τη συμπεριφορά των αξιωματικών προς τους άντρες να είναι άψογη, συναγωνιστική, πατρική, χωρίς να γίνεται φυσικά καμιά υποχώρηση στο ζήτημα της στρατιωτικής πειθαρχίας. Ο πολιτικός επίτροπος δεν επιτρέπει καμιά χειροδικία, τραμπουκισμό και χυδαιότητες των στελεχών προς τους στρατιώτες του Δ.Σ.Ε. Ο πολιτικός επίτροπος φροντίζει για να μην κάνει έκτροπα ο Δ.Σ. (πλιάτσικο, αντιλαϊκές πράξεις) και όταν εκδηλώνονται αγωνίζεται για να διορθωθούν και να ξεπεραστούν. Ο πολιτικός επίτροπος παλεύει για να διορθώσει όλες τις αδυναμίες, τις παρεκτροπές, όλα τα στραβά, που είναι ακόμα αρκετά στο Δ.Σ.Ε., και τη δουλιά του αυτή την κάνει ψύχραιμα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, μεθοδικά και προπαντός με το προσωπικό του παράδειγμα. Μ' αυτά τα ζητήματα πρέπει ν' απασχολείται ο πολιτικός επίτροπος και η πολιτική μας δουλειά μέσα στο Δ.Σ.Ε. Αυτές οι αδυναμίες και οι ελλείψεις μας, που 'χουν σχέση με τον παράγοντα άνθρωπο, με τη ζωή των μαχητών μας, πρέπει να μπαίνουν στις δημοκρατικές μας συνελεύσεις και σε κάθε μας συνεδρίαση. Ακόμα αντί να γίνονται κουτσομπολιά γύρω από τέτοια ζητήματα, όπως π.χ. ότι το φαγητό μας είναι λίγο, θα πεθάνουμε αν θα συνεχιστεί αυτός ο υποσιτισμός, γιατί το ψωμί μας είναι άσχημο, θα πρέπει να τα συζητάμε οργανωμένα, πολιτισμένα και να παίρνουμε όλα τα μέτρα για να διορθώνουμε όσα μέσα στις σημερινές συνθήκες μπορούν να διορθωθούν.
Είναι αλήθεια, πως έχουμε ορισμένα καλά παραδείγματα πολιτικής δουλειάς μέσα στο ΔΣΕ. Σε ορισμένες συσκέψεις αποδείχτηκε ότι μερικοί πολιτικοί επίτροποι ταγμάτων έδωσαν κιόλας το σωστό προσανατολισμό στην πολιτική μας δουλειά και κατάλαβαν ότι πρέπει να εξυπηρετεί τον πόλεμο και μόνο τον πόλεμο. Π.χ. ένα πολιτικός επίτροπος τάγματος όταν είδε ορισμένες αδυναμίες που παρουσίαζε το τάγμα σε μια μεγάλη πορεία, έβαλε ανοιχτά τις αδυναμίες αυτές μπροστά στη συνέλευση - στη διάρκεια της πορείας - και έπαιρναν οι ίδιοι οι μαχητές τα μέτρα που χρειάζονταν για να ξεπεραστούν. Και οι πολιτικοί επίτροποι λόχων και διμοιριών που 'ναι πιο κοντά στους μαχητές αισθάνονται τις ανάγκες τους και ασχολούνται λιγότερο με «θεωρίες» και «διαφωτίσεις» και περισσότερο με τα πραχτικά ζητήματα του πολέμου και της ζωής των μαχητών.
Τα περισσότερα όμως παραδείγματα δεν είναι καλά. Έχουμε πολιτικούς επιτρόπους, ιδιαίτερα στις ανώτερες μονάδες, πουναι εντελώς ξεκομμένοι απ' τους μαχητές, πουναι κλεισμένοι στα καλύβια τους και κάνουν χαρτοπόλεμο με τις διαταγές. Αυτοί σπάνια πάνε στους μαχητές, κάνουν μακροσκελείς εισηγήσεις πουναι όλο γενικολογία και ηχηρές φράσεις χωρίς περιεχόμενο και παλμό, ρίχνουν όλες τις στραβομάρες στους μαχητές μας. Δεν καταδέχονται να ζήσουν τη ζωή, τα προβλήματα των μαχητών και να πάρουν μαθήματα απ' αυτά τα θαυμάσια παιδιά, που 'ναι τα πραγματικά διαμάντια του κινήματός μας. Ας αναφέρουμε μερικά χαραχτηριστικά παραδείγματα. Σε μια ταξιαρχία ο πολιτικός επίτροπος έκανε μια εισήγηση γύρω απ' την πολιτική κατάσταση, απ' την οποία δεν έβγαινε κανένα νόημα, χαραχτήριζε σαν «ατομικό παραγοντισμό»(!!) το παράδειγμα των στελεχών μας που σκοτώνονται στις μάχες, μιλούσε μια ώρα για την πολεμική μας δουλειά γενικά και αφηρημένα και ύστερα έλεγε «τώρα θα μιλήσω για την πολιτική μας δουλειά» σαν νατανε αυτή κάτι ανεξάρτητο απ' τον πόλεμο. Σε άλλη ταξιαρχία ο πολιτικός επίτροπος έλεγε στην εισήγησή του ότι η απόσπαση της καθοδήγησης απ' τη βάση «είναι απ' το τάγμα και κάτω», ενώ απ' τη συζήτηση διαπιστώθηκε και η απόσπαση της καθοδήγησης της ταξιαρχίας. Ο πολιτικός επίτροπος ενός τάγματος είχε να δει ένα λόχο πέντε ολόκληρους μήνες. Και ένας αξιωματικός πληροφοριών είχε να βγει απ' το γραφείο του ενάμισι χρόνο. Δε μιλώ για τα ζητήματα της επαγρύπνησης και της περιφρούρησης του στρατού μας, όπου γίνονται πραγματικά εγκλήματα, γιατί θα απασχοληθούμε σε άλλο άρθρο.
Μιλήσαμε πιο πάνω για τα ζητήματα και το περιεχόμενο της πολιτικής μας δουλειάς στο Δ.Σ.Ε. Είναι καιρός να βάλουμε τέρμα στην υποτίμηση της πολιτικής δουλειάς και να ξεκαθαρίσουμε όλες τις συγχύσεις γύρω απ' αυτήν. Και προπαντός να οργανώσουμε καλά την πολιτική μας δουλειά για ναχουμε τ' αποτελέσματα που περιμένουμε. Οι πολιτικοί επίτροποι πρέπει να συναισθανθούν τις μεγάλες ευθύνες τους. Και οι ανώτερες διοικήσεις να μη διστάσουν ν' αλλάξουν σύμφωνα με τον τρόπο που καθορίζει η σχετική διαταγή του Γενικού μας Αρχηγείου τους πολιτικούς επιτρόπους που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Σήμερα πόλεμο κάνουμε και στον πόλεμο δοκιμές δεν επιτρέπονται. Θα βοηθήσουμε και πρέπει να βοηθήσουμε μ' όλα τα μέσα τους πολιτικούς επιτρόπους που χρειάζονται βοήθεια και μπορεί να διορθωθούν, μα και τολμηρά θα αλλάξουμε και θα αντικαταστήσουμε εκείνους που μπαίνουν εμπόδιο στη δουλειά μας.
Κατα τον Βλαντά ( πρωτοκλαςατο στέλεχος ΚΚΕ στον εμφύλιο) στο βιβλίο του " Ο Ζαχαριαδης και τα 22 στελέχη του " , ο Μπαρτζιωτας ήταν ο πιο ηλίθιος των ηλιθίων. Άλλωστε καταλαβαίνεις οτι ο άνθρωπος δεν είχε συγκρότηση διαβάζοντας αυτά που έγραφε.
ΑπάντησηΔιαγραφή